Wystawa autorstwa Sławomira Wojtkiewicza pt. Pogranicze, 29 września 2021 r., Biblioteka UwB, g. 14.10.

Jesteś tutaj: Strona główna » Wystawa autorstwa Sławomira Wojtkiewicza pt. Pogranicze, 29 września 2021 r., Biblioteka UwB, g. 14.10.

W imieniu organizatorów bardzo serdecznie zapraszamy Państwa do wzięcia udziału w otwarciu wystawy autorstwa Sławomira Wojtkiewicza pt. Pogranicze.

Wystawa odbędzie się w ramach V Międzynarodowego kongresu naukowego pt. „Stan badań nad wielokulturowym dziedzictwem dawnej Rzeczypospolitej”.

Otwarcie nastąpi w dniu 29 września 2021 r. (środa) w Bibliotece Uniwersyteckiej UwB (Kampus UwB, ul. Ciołkowskiego 1) o godz. 14.10.

Serdecznie zapraszamy!

Wystawa 

„POGRANICZE”

Tytuł „Pogranicze” to cykl prac malarskich wraz z pokazem multimedialnym inspirowany wschodnim pograniczem Polski. Obrazy mają charakter abstrakcyjnych kompozycji malarskich nawiązujących do pejzażu, otwartych przestrzeni, panoram, przedstawień konnych. Podłożem interpretacji obrazów jest tożsamość artysty jako Polaka w konfrontacji z tożsamością historii miejsca, w którym żyje, z którym jest związany i które postrzega często przez pryzmat historii swoich przodków. Tematem przewodnim jest natura. To w nią wplecione są wątki historyczne przedstawień hippicznych. One też nadają pracom cech egzystencjonalnych i refleksyjnych.

Artysta posługuje się znanymi środkami malarskimi takimi jak faktura, barwa, kontrast, linia, punkt, cień, światło przenosząc odbiorcę w przestrzeń znaczeń metafizycznych. Celem prezentowanych prac jest subtelne wprowadzanie widza w świat subiektywnych doznań wynikających z symbolów, praobrazów i archetypów. Rytmiczne układy barw i rysunków odzwierciedlają nostalgię za tym co minione. Niedosłowne, ledwie zaznaczone odniesienia do historii mają wzmocnić malarski przekaz i nadać mu poruszający ton o pamięci. Będzie to pamięć  o przeszłości, o miejscach, których być może już nie ma, może nigdy nie było, ale które nas inspirują i kształtują przynależność do danej historii. 

W podobnym tonie skonstruowany został pokaz multimedialny, stanowiący rozwinięcie tematyki malarskiej. I w tym przypadku powstaje materia plastyczna, która niesie w sobie treści egzystencjalne, ukonkretnione. Materia ta jest do pewnego stopnia syntetyzowana, przekształcana i deformowana. Część multimedialna to artystyczna impresja video ukazująca tragiczne losy polskich dworów w najnowszej ich historii. Film obrazowany jest muzyką. Dwór w historii Polski odegrał istotną rolę w identyfikacji kodu unikatowej przestrzeni architektury i krajobrazu kulturowego. W latach powojennych kod ten został świadomie i boleśnie zatarty przez niszczenie relacji kulturowo-przestrzennych i krajobrazowych. Jej konsekwencje widoczne są dzisiaj w postaci utraty w wielu przypadkach archetypów miejsca, a w konsekwencji degradacji przestrzeń. Prezentowany film wykorzystuje rysunek, dźwięk, animację jako narzędzie i środek wyrazu artystycznego w opowieści o zagładzie dworu w formie jaką znaliśmy z przeszłości. W filmie pojawiają się odniesienia do pamięci zarówno intymnej, indywidualnej jak i wspólnej przestrzeni kultury, z którą niewątpliwie związana jest tożsamość dworu.